Strategy&Future

W nocy z 20 na 21 listopada 1869 roku, w parku przy Akademii Rolniczej w Moskwie dokonano brutalnego zabójstwa. Czterech młodych mężczyzn, członków radykalnej grupy anarchistycznej, zamordowało swojego kolegę, studenta Iwana Iwanowicza Iwanowa. Powodem egzekucji była odmowa posłuszeństwa − Iwanow nie zgodził się na rozrzucenie rewolucyjnych ulotek w lokalnej stołówce dla ubogich, obawiając się, że doprowadzić mogłoby to do jej zamknięcia. Akt odmowy wystarczył, by jego współkonspiratorzy, pod przewodnictwem lidera grupy, Siergieja Nieczajewa, skatowali go, próbowali udusić, ostatecznie zastrzelili i porzucili w zamarzniętym stawie.

W nocy z 20 na 21 listopada 1869 roku, w parku przy Akademii Rolniczej w Moskwie dokonano brutalnego zabójstwa. Czterech młodych mężczyzn, członków radykalnej grupy anarchistycznej, zamordowało swojego kolegę, studenta Iwana Iwanowicza Iwanowa…

Józef Teodor Konrad Korzeniowski. Joseph Conrad. Jeden z najpopularniejszych pisarzy anglojęzycznego świata, jeden z największych twórców polskich i europejskich. Literacki wizjoner, za życia tyleż często krytykowany, co obsadzany w roli proroka nowej epoki, w roli, z którą sam nie chciał się pogodzić – odrzucał wszak honorowe doktoraty prestiżowych uczelni, narzekał na rosnące nim zainteresowanie i zbyt wygórowane honoraria. Autor wielki, do swej wielkości dochodzący krętymi ścieżkami.

Józef Teodor Konrad Korzeniowski. Joseph Conrad. Jeden z najpopularniejszych pisarzy anglojęzycznego świata, jeden z największych twórców polskich i europejskich. Literacki wizjoner, tyleż często za życia krytykowany, co obsadzany w roli proroka nowej epoki, w roli, z którą sam nie chciał się pogodzić – odrzucał wszak honorowe doktoraty prestiżowych uczelni, narzekał na rosnące nim zainteresowanie i zbyt wygórowane honoraria. Autor wielki, do swej wielkości dochodzący krętymi ścieżkami.

Nikt tak jak on nie potrafi wbić szpili w najczulsze miejsca współczesnej europejskiej dekadencji, nikt tak jak on nie potrafi obnażyć bolączek współczesności. O kim mowa? O jednym z największych kontestatorów naszej rzeczywistości, ikonie francuskiej literatury − Michelu Houellebecqu, autorze, wobec prozy którego nie można pozostać obojętnym.

Nikt tak jak on nie potrafi wbić szpili w najczulsze miejsca współczesnej europejskiej dekadencji, nikt tak jak on nie potrafi obnażyć bolączek współczesności. O kim mowa? O jednym z największych kontestatorów naszej rzeczywistości, ikonie francuskiej literatury − Michelu Houellebecqu. Wobec prozy tego autora nie można pozostać obojętnym.

„Buddenbrookowie” Thomasa Manna ─ o dziejach upadku rodziny.

Zapowiedź przyszłej wielkości, zwiastun literackiej Nagrody Nobla – tak o debiutanckich „Buddenbrookach. O dziejach upadku rodziny” mówili wszyscy, którzy komentowali po latach twórczość Thomasa Manna. Historia rodziny zmierzającej do ostatecznego kresu pamiętana jest dziś jako zaczątek wielkiej literackiej kariery ‒ w momencie jej powstania była jednak czymś całkiem innym: wykrzywionym przez pisarski pryzmat świadectwem własnych doświadczeń i wyobrażonych obaw, odbiciem, rozmazanym portretem, uchwyconym w opowieści.

Bachantki, zwane również menadami, były czcicielkami i piewczyniami starożytnego kultu greckiego boga płodności, wina i wszelkiej rozpusty Dionizosa, zwanego też Bachusem. Bachantki określano jako kobiety zdziczałe, rozszalałe i… wolne. Nie obowiązywały ich bowiem żadne reguły. Podczas Wielkich Dionizjów, czyli święta obchodzonego w Atenach na przełomie marca i kwietnia, mieszkańcy Hellady symbolicznie odrzucali ograniczenia – w ramach ustalonych odgórnie ram i tradycji.

Bachantki, zwane również menadami, były czcicielkami i piewczyniami starożytnego kultu greckiego boga płodności, wina i wszelkiej rozpusty Dionizosa, zwanego też Bachusem. Bachantki określano jako kobiety zdziczałe, rozszalałe i… wolne. Nie obowiązywały ich bowiem żadne reguły. Podczas Wielkich Dionizjów, czyli święta obchodzonego w Atenach na przełomie marca i kwietnia, mieszkańcy Hellady symbolicznie odrzucali ograniczenia – w ramach ustalonych odgórnie ram i tradycji.

Włoski prozaik i eseista Italo Calvino w jednym ze swoich tekstów wspomina swą młodość w pierwszej połowie XX wieku, pisząc: „Był taki czas, kiedy dla mnie – i dla wielu moich rówieśników i ludzi młodszych – Hemingway był bogiem”. Ernest Hemingway do dziś jawi się niczym mityczna postać literatury światowej: jowialny Amerykanin, wzór męskości, człowiek odważny, silny, niemal niezłomny; bokser, myśliwy, żeglarz, żołnierz i wreszcie pisarz, któremu nieobce były wojenne fronty, afrykańska sawanna czy bezmiar światowego oceanu, z którym mierzył się jak równy z równym. Człowiek gigant, którego publiczne oblicze z czasem stało się ucieleśnieniem obrazu stoickiej męskości – spokojnej, pewnej, stabilnej, zawiniętej w ciepły sweter i poczucie równowagi.

Włoski prozaik i eseista Italo Calvino w jednym ze swoich tekstów wspomina swą młodość w pierwszej połowie XX wieku, pisząc: „Był taki czas, kiedy dla mnie – i dla wielu moich rówieśników i ludzi młodszych – Hemingway był bogiem”. Ernest Hemingway do dziś jawi się niczym mityczna postać literatury światowej: jowialny Amerykanin, wzór męskości, człowiek odważny, silny, niemal niezłomny; bokser, myśliwy, żeglarz, żołnierz i wreszcie pisarz, któremu nieobce były wojenne fronty, afrykańska sawanna czy bezmiar światowego oceanu, z którym mierzył się jak równy z równym.