Strategy&Future

Jakbym to już gdzieś widział. Ten sam obszar, ale zupełnie inna aura. Kontury się zgadzają, linie na mapie prawie dokładnie te same, tylko zamiast pobrzmiewać dumą i wspomnieniem wielkości, ociekają krwią. Nie wiem, czy Timothy Snyder miał tego świadomość, ale jeśli nawet, to chyba w żadnym miejscu się z nią nie zdradził. Jednakże kiedy wytyczał w swej książce granice „Skrwawionych ziem”, obszaru Europy Środkowo-Wschodniej, na którym w latach 1933–1945 wymordowanych zostało 14 milionów cywilów, „niechcący” wyszedł mu obszar I Rzeczypospolitej. I nie jest to bynajmniej zbieg okoliczności. Te ziemie wolno było niemieckiemu i rosyjskiemu totalitaryzmowi, na przemian z lokalnymi nacjonalizmami, bezkarnie topić we krwi, bo zabrakło na nim organizmu politycznego, podmiotu. Zabrakło Rzeczypospolitej.

Przywódca Chin Xi Jinping był w tym tygodniu z wizytą w Moskwie. Rozmawiał z Władimirem Putinem. Odniósł się do wojny na Ukrainie. W swoim dużo wcześniej już publikowanym 12-punktowym planie pokojowym wezwał obie walczące strony do rozpoczęcia negocjacji pokojowych i wzajemnego poszanowania swojej suwerenności. Nie wspomniał jednak o tym, że Rosja musi wycofać swoje wojska z Ukrainy, co Kijów uważa za warunek wstępny rozpoczęcia wszelkich rozmów. Prezydent Ukrainy Wołodymyr Zełenski powiedział w ubiegłym miesiącu, że i on chciałby się spotkać z Xi. „Naprawdę chcę wierzyć, że Chiny nie będą dostarczać Rosji broni”, powiedział. W tle są doniesienia służb amerykańskich o domniemanych, na razie niedużych, dostawach chińskiej broni i amunicji dla Rosji do walki z Ukrainą.

W pierwszej części niniejszego tekstu zostało omówione znaczenie demografii jako czynnika siły w geopolityce. Druga część została poświęcona na szczegółowe omówienie Strategii Demograficznej 2040, która jest odpowiedzią na wyzwania demograficzne (lub nazywając rzeczy po imieniu: katastrofę demograficzną[1]), z jakimi mierzy się nasz kraj. Odpowiedzią, dodajmy, w znacznym stopniu niesatysfakcjonującą, gdyż brakuje w niej konkretów. Wobec tego w tym miejscu zostaną zaprezentowane szczegółowe rozwiązania, które mogą wpłynąć na poprawę naszej sytuacji demograficznej. [1] Polska zajmuje 214. miejsce wśród 227 terytoriów na świecie pod względem współczynnika dzietności, https://www.cia.gov/the-world-factbook/field/total-fertility-rate/country-comparison [dostęp 25.10.2022].

Australia zawarła z USA i Wielką Brytanią sojusz zwany AUKUS, który w S&F nazywamy sojuszem narodów oceanu światowego mającym na celu uniemożliwienie konsolidacji mas lądowych Eurazji pod berłem Chin…

Tiers for Rears: A General Classification of Military Logistics in the Russo-Ukrainian War. Part 2

Australia zawarła z USA i Wielką Brytanią sojusz zwany AUKUS, który w S&F nazywamy sojuszem narodów oceanu światowego mającym na celu uniemożliwienie konsolidacji mas lądowych Eurazji pod berłem Chin. Australia zawarła ten sojusz pomimo oczywistego ryzyka związanego ze swoim położeniem geopolitycznym – jako niezatapialnej „strażnicy” oceanicznego ciągu komunikacyjnego z Chin do Afryki, Europy i na Bliski Wschód zaraz za „fosą” cieśnin indonezyjskich i wysuniętej rubieży anglosaskiej na południowej półkuli pozostającej w łączności przez południowy Pacyfik z bazami USA na Karolinach, na Guam i na Hawajach. Ryzyko jest dla Australii spore, a jej położenie zmienia się z wygodnego na dość trudne. Wcześniej to Europa była źródłem wojen, teraz może być inaczej, zwłaszcza że obecnie, w dobie globalizacji, Chiny stały się fabryką świata, a amerykański hegemon oceanu daje światu znać, że droga Chin do hegemonii nie znajduje w Waszyngtonie najmniejszej aprobaty.

Australia has entered into an alliance with the US and UK called AUKUS, which we at S&F refer to as the alliance of the nations of the World Ocean, aimed at preventing the consolidation of the Eurasian landmass under the sceptre of China. Australia concluded this alliance despite the obvious risk of its geopolitical location — as an unsinkable “guardian” of China’s oceanic communication route to Africa, Europe and the Middle East, just behind the “moat” of the Indonesian straits and the protruding Anglo-Saxon border in the southern hemisphere, remaining in communication through the South Pacific with US bases in the Carolinas, Guam and Hawaii. The risk for Australia is high: its position has changed from comfortable — when Europe was the source of wars, to quite difficult, when China has become the factory of the world in the era of globalisation, and the American hegemon of the ocean is letting the world know that China’s road to hegemony does not find the slightest approval in Washington.

Znów zaskakują nas nowe doniesienia o zastosowaniu w działaniach wojennych w konflikcie ukraińskim sprzętu bojowego w sposób niekonwencjonalny. Niedawno byliśmy świadkami przerobienia przez Ukraińców starych bezzałogowych samolotów rozpoznawczych Tupolew Tu-141 i Tu-143 na improwizowane pociski klasy Cruise. Za ich pomocą rażono kilka celów w głębi Rosji, w tym lotnisko, na którym stacjonowały bombowce Tu-95 i Tu-22M. Niektóre z ukraińskich samolotów pocisków doleciały nawet w pobliże Moskwy, Rosjanie nie mogą się już zatem czuć na swoim terytorium całkowicie nietykalni.

Weekly Brief 11–17.03.2023

„Każdy dowódca wojsk lądowych dąży do bitwy, w której zniszczy przeciwnika (seeks the battle of annihilation); tak dalece, jak pozwalają na to warunki, stara się on powielić we współczesnej wojnie klasyczny przykład bitwy pod Kannami”. Tymi słowami Naczelny Dowódca Alianckich Sił Ekspedycyjnych w czasie II wojny światowej, generał Dwight Eisenhower, podsumował wpływ, jaki na poszczególnych dowódców i szerzej na historię wojskowości miała najbardziej znana bitwa II wojny punickiej (218–201 r. p.n.e.).

O aktualnym stanie działań dyplomatycznych wokół wojny i o konsekwencjach możliwych wariantów pokoju rozmawiają Albert Świdziński i Antoni Opaliński (Wideo)

W obiecującym kierunku zmierza współpraca pomiędzy Koreą Południową i Japonią – dwoma kluczowymi sojusznikami Stanów Zjednoczonych w Azji Wschodniej…