Strategy&Future

W poprzedniej części niniejszego artykułu przedstawiono historię promów kosmicznych z naciskiem na amerykańskiego Space Shuttle oraz częściowo radzieckiego Burana. Koncepcji statków kosmicznych wielokrotnego użytku podobnych do wspomnianych promów kosmicznych było jednak więcej. Przedstawiono tu także pokrótce dwa eksperymentalne samoloty hipersoniczne, gdyż ich technologia jest mocno powiązana z technikami stosowanymi w statkach kosmicznych.

Inwazja Federacji Rosyjskiej na Ukrainę trwa już 10. dobę. Codziennie docierają do nas nowe, coraz bardziej drastyczne informacje dotyczące prowadzonych walk i bombardowań. Jednakże konflikt nie sprowadza się wyłącznie do wymiaru kinetycznego, starć w domenie powietrznej, lądowej czy morskiej. Cyber również odgrywa rolę, a aktywność w tej przestrzeni rozpoczęła się znacznie wcześniej, aniżeli nastąpiły pierwsze salwy rosyjskie. Po ponad tygodniu od rozpoczęcia wojny można zacząć powoli wyciągać pierwsze wnioski i opisać pewne nietypowe zjawiska, jakkolwiek niestosownie to brzmi w obliczu ofiar i zniszczeń, jakie ta wojna ze sobą niesie.

Weekly Brief 26.02-04.03.2022

Jacek Bartosiak i zespół S&F o wojnie na Ukrainie, stan na niedzielę rano, 27 lutego 2022.

Weekly Brief 19–25.02.2022

Wess Mitchell, który w administracji prezydenta Donalda Trumpa odpowiadał za relacje z naszym regionem, przygotował dla Office of Net Assessment w Pentagonie esej na temat tego, jak mocarstwa radziły sobie w przeszłości z zagrożeniem ze strony dwóch rywali jednocześnie.

Opisane w poprzednich częściach prace nad napędem odrzutowym oraz pierwszymi samolotami zdolnymi do lotu w kosmos stanowiły podstawę do opracowania statków kosmicznych wielokrotnego użytku. Typowe balistyczne kapsuły kosmiczne były sprawdzone i ogólnie spełniały swoje zadanie, ale miały bardzo poważną wadę – były jednorazowe, co znacznie podnosiło koszty. W głowach teoretyków od lat tworzyły się więc wizje aerodynamicznych pojazdów (samolotów) zdolnych do wielokrotnego lotu w kosmos i powrotu na Ziemię [1].

Weekly Brief 12–18.02.2022

Infrastruktura kosmiczna musi być zaprojektowana, finansowana, wynoszona na orbity, utrzymywana i obsługiwana przez potęgę kosmiczną. To oczywiste. Przez potęgę kosmiczną rozumiemy państwo mające zdolność do działania w domenie kosmicznej, będące w posiadaniu zasobów i możliwości do tego, najlepiej maksymalnie swobodnie i przy maksymalnie niskich kosztach. W naturalnym procesie rywalizacji wpisanej w naturę ludzką potęga kosmiczna będzie chciała ograniczyć możliwości funkcjonowania i swobodnego manewrowania konkurentom, głównie przez zwiększenie kosztów ich działań w kosmosie. Ten mechanizm wyznacza pole rywalizacji.

Wczorajsze (14 lutego) spotkanie Władimira Putina z Siergiejem Ławrowem i Siergiejem Szojgu, w trakcie którego rosyjski prezydent odbierał meldunki o stanie rozmów z kolektywnym Zachodem na temat gwarancji bezpieczeństwa dla Rosji, a także przebiegu manewrów i ćwiczeń wojskowych, kończy pewną fazę obecnego konfliktu wokół Ukrainy, co nie oznacza, że sam konflikt zmierza do deeskalacji.

W ciągu ostatnich kilku lat obserwujemy rozwój prywatnej gałęzi statków kosmicznych znanej ogólnie jako New Space [19]. Jej najbardziej spektakularnym objawem są prace nad innowacyjnym statkiem kosmicznym Starship firmy SpaceX, o niespotykanych dotąd możliwościach. Droga do stanu, gdy ludzkość może konstruować takie statki, była trudna, a za jej początek możemy uznać pierwsze badania nad napędem odrzutowym z początku XX w.

Gdy piszę te słowa w dniu 7 lutego roku 2022, lecimy nad Atlantykiem w kierunku Waszyngtonu. Udajemy się do stolicy globalnego imperium oceanu światowego, od którego siły i determinacji zależy chwiejący się właśnie światowy ład.