Historia, która ukształtowała Świat

32 dywizje Wehrmachtu plus dywizje Waffen-SS - nadzwyczaj “międzynarodowa” 11 Ochotnicza Dywizja Grenadierów Pancernych SS „Nordland” i dwie łotewskie - 19. i 15. Dywizje Grenadierów SS. Te wszystkie siły liczyły bez mała prawie 600 tysięcy żołnierzy i zostały całkowicie odcięte na terenie Kurlandii przez Armię Czerwoną w dniach 7-9 października 1944 roku. Całe to naprawdę solidne zgrupowanie, zaprawionych w bojach i niezamierzających ulegać sowietom żołnierzy nazwano później Grupą Armii Kurlandia, która największym poświęceniem robiła wszystko, aby sowieci nie zajęli tej ziemi.  Dzięki temu wielu cywili, przede wszystkim Łotyszy, mogło uciec drogą morską, aby nie dostać się znów w łapy czerwonych katów. Niemieccy i łotewscy żołnierze bronili się nie tylko do końca wojny, ale nawet jeszcze po jej zakończeniu.

Po rozpoczęciu przez siły polsko-sowieckie ofensywy styczniowej 1945 r. niemieckie oczekiwania względem wybudowanej jeszcze w latach trzydziestych rubieży obronnej „Pommerstellung” były bardzo duże. Po zatrzymaniu na terenie Włoch na ponad pół roku wojsk alianckich na Linii Gustawa, na terenie Pomorza Zachodniego Niemcy dążyli do powtórki. Tutaj jednak warunki terenowe oraz stosunek sił okazały się zupełnie inne. Swoją misję do wykonania podczas tych wydarzeń otrzymał największy polski związek operacyjny drugiej wojny światowej walczący po kampanii wrześniowej – 1. Armia Wojska Polskiego. Pod koniec stycznia 1945 r. liczyła ona ponad 93 tysiące żołnierzy, podoficerów i oficerów.

Powstańcy Wielkopolscy odnieśli wspaniałe zwycięstwo, dzięki świetnej organizacji, stając do walki przeciwko teoretycznie pokonanej po I Wojnie Światowej, jednakże wciąż stanowiącej wielką siłę, armii niemieckiej. Wywalczyli przyłączenie Wielkopolski do odrodzonej Rzeczypospolitej, wydatnie wspierając obronę młodego państwa w późniejszych latach.

- Trzeba wierzyć. Wierzyć. Cóż innego nam pozostaje? - W co? - W Boga. I w dobro, które tkwi w ludziach. - Czy pan nigdy nie wątpił? - Owszem, często. Jakżebym inaczej mógł wierzyć? ''Czas życia i czas śmierci'', Erich Maria Remarque 99 lat temu, w Wigilię Bożego Narodzenia 1914 roku wydarzyło się coś szczególnego. 

Porucznik Joseph Enthammer, oficer artylerii Wehrmachtu, spoglądając w kierunku Oosterbeeku, ujrzał coś, co wydało mu się białymi płatkami śniegu wiszącymi w powietrzu. „Nie może być”, zdumiał się. „We wrześniu nie pada śnieg!”. To, co wydawało się płatkami śniegu było czaszami spadochronów brytyjskich wojsk powietrznodesantowych. Był 17 września 1944 roku.

Prapramiera! Tekst wyląduje na Facebooku dziś o 18:00 Wojna Zimowa, czyli znana nam dobrze Talvisota, wykazała wielką skuteczność fińskich żołnierzy wyćwiczonych w walce w warunkach zimowych i poruszających się na nartach w walkach z Armią Czerwoną. Z dobrze przygotowanych do walki w takich warunkach żołnierzy słynęli też Niemcy, Włosi, Francuzi i ich formacje Strzelców Alpejskich operujące w ramach dywizji górskich. Był jednak kraj, który mimo gigantycznego potencjału wojskowego, sprzętowego, jak i ludzkiego nie miał w swojej armii żadnej formacji stworzonej i przeszkolonej do walk zimą i w terenie górskim. Tym krajem były oczywiście Stany Zjednoczone.

W Kolumbii, jak w mało którym kraju partyzanci mieli taki wpływ na historię państwa i jego funkcjonowanie. Zbrojne bojówki, kontrolujące duże tereny, stanowiące na nich władzę zaczęły poczynać sobie coraz śmielej. Kiedy do gry wszedł handel narkotykami i współpraca z kolumbijskimi kartelami, nic nie było już takie, jak wcześniej. Zwłaszcza, kiedy we wszystko włączyły się Stany Zjednoczone.

O słynnych "Fokach" wiemy dużo z książek, filmów etc. Sprawa ma się jednak inaczej z bohaterami tego wpisu, Większość informacji dotyczących ich działań jest oznaczona jako tajna, a szczegóły działalności zwykle nie są komentowane ani przez Departament Obrony, ani przez Biały Dom. Pomimo oficjalnej zmiany nazwy na DEVGRU, są powszechnie rozpoznawalni pod poprzednim oznaczeniem. Seal Team Six.

Zjednoczenie społeczeństwa i stronnictw politycznych wobec zagrożenia zaowocowało powołaniem rządu jedności. To wciąż nie oznacza jednak uspokojenia sytuacji wewnętrznej w kraju. Pozycja Benjamina Netanjahu ustabilizowała się ale tylko chwilowo.

Zapewne każdy z Was słyszał tą nazwę ale nie do końca wie, co się za nią kryje. Niejedna osoba skojarzy po prostu to jako “kolejną organizację terrorystyczną na Bliskim Wschodzie”, co któraś osobie doda może jeszcze, że Hezbollah pochodzi z Libanu. Jeszcze inni pomylą ich z palestyńskim Hamasem, co często się zdarza. Ale “Partia Boga” to znacznie bardziej rozbudowany temat, niż mogłoby się wydawać.

"Nie ma byłych agentów" 20 grudnia 1999 r. w siedzibie FSB na Łubiance odbyło się okolicznościowe spotkanie z okazji Dnia Czekisty. Tym razem uroczystość z udziałem najwyższych rangą i najbardziej zasłużonych „czekistów” zaszczycił urzędujący premier Rosji, płk Putin. „Drodzy towarzysze – zwrócił się do zebranych. – Chciałbym zameldować, że grupa agentów FSB, których wysłaliście do pracy pod przykrywką w rządzie, wykonała pierwszą część swojej misji”. Uczestniczący w tym przyjęciu oficer FSB wspominał: „Wiedzieliśmy, że druga część misji to zostanie prezydentem i mianowanie byłych kolegów z KGB na najwyższe stanowiska rządowe”. Putin zapewnił zgromadzonych na sali oficerów, że nie zapomni o nich, gdy wykona misję i przejmie władzę w Rosji.

Znaczek pocztowy z ZSRR, wypuszczony dla uhonorowania brytyjczyka, absolwenta Cambridge - Kima Philby'ego. Dlaczego wypuszczono taką "filatelistyczną perełkę" w Związku Radzieckim, dla uhonorowania burżuazyjnego Anglika? Zapraszam do lektury.