Strategy&Future

Structural issues, i.e. a set of conflicting interests between the United States and China, prevent them from getting out of the spiral of growing rivalry in the summer of 2023. The political imbalance in and around Eurasia is growing, and with it more and more tensions and disputes, and the mutual perception of both these powers, both in terms of mutual intentions and, perhaps above all, the possibility of harming the other side in the globalised flows of the world economy and not only there. Now or in the near future. This begs the question of the leadership of both countries, and how the leaders are coping in a dynamic situation of growing distrust with a large number of contentious current issues. But also in the context of events and decisions that may be taken or will occur in the future: from the embargo on semiconductors and bans on cooperation in the development of artificial intelligence, through the ban on the export of machines for the production of new technologies.

Kontynuujemy w S&F analizę sankcji, które przyczyniły się do wybuchu ostatniej wojny światowej. Bazujemy na pracy Nicholasa Muldera pt. „The Economic Weapon” i porównujemy tamte wydarzenia do obecnej sytuacji na świecie.

Kontynuujemy rozważania na temat sankcji ekonomicznych jako przejawu kluczowego szczebla eskalacyjnego w mechanizmie skalowalnej wojny między mocarstwami, posiłkując się faktograficznie przebogatą książką Nicholasa Muldera pt. „The Economic Weapon”.

Dwudziestego szóstego kwietnia rząd australijski opublikował jawną wersję dokumentu Defence Strategic Review (w wolnym tłumaczeniu Strategiczny Przegląd Obronny). W otwierającym dokument oświadczeniu zaznaczono, że gabinet premiera Anthony’ego Albanese zlecił powstanie „niezależnego przeglądu” w celu przeanalizowania, czy „Australia posiada niezbędne zdolności obronne, czy są one odpowiednio sformatowane oraz czy kraj jest należycie przygotowany do jak najlepszej ochrony swoich interesów w obecnym środowisku strategicznym”.

Inwazja Włoch na Etiopię przed II wojną światową była pierwszą poważną okazją, by przetestować, jak skuteczna jest broń ekonomiczna ówczesnej „wspólnoty międzynarodowej” – Ligi Narodów – czyli sankcje ekonomiczne. A konkretnie, jak sankcje te zadziałają w praktyce przeciw dużemu państwu posiadającemu przemysł i realne wojsko. Wcześniej stosowano sankcje jedynie wobec państw słabych: Jugosławii i Grecji. Niezwykłe są paralele pomiędzy tamtą sytuacją a obecnym stanem spraw światowych. Wtedy dotyczyło to równowagi w Europie i w jej otoczeniu, teraz dotyczy to równowagi systemu globalnego. Wtedy skończyło się kinetyczną wojną światową, jak się skończy teraz – zobaczymy. Na razie mamy ostrą rywalizację, którą nazwałem jakiś czas temu skalowalną wojną światową, która wynika z nierównowagi systemu międzynarodowego. Bardzo pouczające są paralele między sytuacją sprzed 85 lat i obecną, które przywołam w tym tekście i w kolejnych z naszego nowego cyklu o sankcjach.

Italy’s invasion of Ethiopia before World War II was the first serious opportunity to test the effectiveness of economic sanctions, the economic weapon of the then “international community” — the League of Nations. Specifically, how these sanctions worked in practice against a large state with an industrial base and a real army. Previously, sanctions had been applied only to weak states: Yugoslavia and Greece. The parallels between that situation and the current state of world affairs are amazing. Then, it concerned the balance in Europe and its surroundings: today, it concerns the balance of the entire global system. Then, it ended in a kinetic world war: today, we’ll see how it ends. For now, we have a fierce rivalry that some time ago I called a scalable world war, which stems from an imbalance of the international system. The parallels between the situation 85 years ago and now, which I will draw on in this and subsequent articles in our new series on sanctions, are very instructive.

Pierwszy testowy lot orbitalny statku Starship odbył się 20 kwietnia 2023 r. Niestety pojazd nie osiągnął granicy kosmosu, gdyż eksplodował na wysokości prawie 40 km około czterech minut po starcie z bazy Boca Chica w Teksasie [1].

Bezpieczeństwo Polski jest obecnie bardzo zależne od losów Ukrainy. Dlatego polski rząd od początku rosyjskiej inwazji na ten kraj w 2022 r. stale wspiera wschodniego sąsiada dostawami uzbrojenia i innego sprzętu.

W czwartek 27 kwietnia w waszyngtońskim think tanku Brookings Institution przemawiał doradca prezydenta USA ds. bezpieczeństwa narodowego Jake Sullivan. Jego wystąpienie warto przeanalizować, należy je bowiem rozpatrywać nie wyłącznie jako samodzielną deklarację doradcy Bidena, ale raczej jako kolejne z cyklu wystąpień przedstawicieli administracji mających zaprezentować wizję Stanów Zjednoczonych, dotyczącą pożądanego przez USA kierunku zmian porządku międzynarodowego.

On Thursday 27th April, US National Security Advisor Jake Sullivan delivered a speech at the Washington-based Brookings Institution think tank. His speech is worth paying closer attention to, being – after recent remarks by Janet Yellen – another in a series of speeches by representatives of the administration aimed at presenting the vision of the United States regarding the direction of changes in the international order desired by the US.

Trwająca od przeszło roku wojna na Ukrainie oprócz tego, że zachwiała mitem o sprawności armii rosyjskiej, rozbudziła w społeczeństwie polskim żywe i powszechne ambicje reformy i rozbudowy własnych sił obronnych. Ambicje te, choć ujście znajdują raczej w komentowaniu coraz to nowszych zakupów MON-u, przejawiają się również w intuicyjnym poszukiwaniu nowej strategii wojskowej Polski, w której pierwszorzędne miejsce zajmuje wizja przyjęcia strategii aktywnej obrony, mającej uniemożliwić toczenie wojny na terytorium Rzeczypospolitej, a co za tym idzie pozwalającej uniknąć tragedii Buczy, Irpienia i innych skrwawionych miast ukraińskich.

W ciągu ostatniego roku opublikowaliśmy szereg artykułów dotyczących eksploracji kosmosu w XXI w., w tym drogi, jaką przemysł lotniczy i kosmiczny przeszedł, zanim opracowano statek kosmiczny Starship w obecnej formie. Jego prototypy wykonały już kilka lotów w atmosferze ziemskiej, lecz w najbliższym czasie spodziewamy się pierwszego lotu w kosmos. Będzie to lot bezzałogowy i nie osiągnie tak zaawansowanych parametrów, jak to było w wypadku wielu innych rakiet, lecz na swój sposób odciśnie szczególne piętno na historii podboju kosmosu.