Strategy&Future

W 2030 roku Stany Zjednoczone utraciły status najsilniejszego mocarstwa światowego, a w relacjach międzynarodowych zapanował wyczekiwany od lat przez Rosję i Chiny koncert mocarstw.

Firmy New Space zdobywają kontrakty, rynek się rozrósł, dostęp do przestrzeni kosmicznej i użytkowanie jej przez wielu graczy staje się „nową normalnością”. SpaceX i jej konkurenci z New Space wystrzeliwują w kosmos potężne rakiety, zaczęli również otrzymywać kontrakty od NASA. Główne firmy New Space mają ambicję uczestniczenia w programie Artemis i wysyłania ludzi na Księżyc oraz wygrywają związane z tym przetargi. Pojazd kosmiczny Starship firmy SpaceX został wybrany w kwietniu 2021 roku na lądownik księżycowy.

Na tym etapie należałoby przedstawić główne założenia scenariusza, przebieg gry i jej rezultat – niestety, nie jest to możliwe. Raport opisujący przebieg gry otrzymał klasyfikację SECRET/NOFORN, i chociaż został częściowo odtajniony, to w praktyce niemal wszystko, co interesujące, zostało pokreślone nadgorliwą ręką cenzora – niejawny pozostaje chociażby scenariusz, plan strategiczny „niebieskich” i „czerwonych”. Jak widać, nie tylko Polska ma więc problem z nadmierną skłonnością do utajniania dokumentów. Ba, nie wiemy nawet na pewno, czy Weinberger przedstawił wyniki gry Reaganowi.

Chociaż gra wojenna o nazwie Proud Prophet została przeprowadzona w 1983 roku, przez 25 lat nie tylko jej przebieg, ale sam fakt jej istnienia znany był jedynie wąskiej grupie jej uczestników – jej pomysłodawcy (Andy Marshall), organizatorom (Paul Bracken, Phillip Karber), architektowi (Thomas Schelling – co samo w sobie mówi wiele o gravitas całego przedsięwzięcia) oraz, last but not least, graczom.

Wojna rosyjsko-ukraińska jest konfliktem zbrojnym o znaczeniu dalece wykraczającym poza skalę regionalną. Wiąże się ona z próbą narzucenia przez Rosję nowego status quo w Europie (a pośrednio na świecie), polegającego na zastąpieniu obecnego układu unipolarnego układem multipolarnym, w którym Rosja miałaby odgrywać rolę jednej z kilku równorzędnych potęg.

Truizmem jest stwierdzenie, że geostrategiczna sytuacja Polski i państw naszego regionu zależy od tego jakim wynikiem zakończy się wojna na Ukrainie, która 3 miesiące po jej rozpoczęciu jest już zupełnie innym konfliktem niż w pierwszych dniach po 24 lutego.

Jak sto lat temu wojna nie przyniosła federacji pomimo wyprawy kijowskiej, prób ukraińskich wspieranych przez Polskę, świetnych zwycięstw żołnierza polskiego pod Warszawą i nad Niemnem, tak teraz bez wyraźnego rozbicia wojsk rosyjskich i odebrania terytoriów wojna nie wyeliminuje Rosji i nie da Ukrainie stosownego oddechu do życia, zresztą nam także. Szybko pojawi się gra na konsolidację kontynentalną Francji i Niemiec. Różnie może być też z Amerykanami, gdyby wybuchła wojna z Chinami.

Just as one hundred years ago, the war did not bring about the establishment of a federation, despite the Kyiv expedition, Ukrainian attempts supported by Poland, great victories of the Polish soldiers near Warsaw and on the Niemen River. So now, without a clear break-up of Russian troops and the taking of territories, the war will not eliminate Russia and will not give Ukraine proper breathing space to live. The same applies to us too, because a game for the continental consolidation of France and Germany will soon appear. It could also be different with the Americans if a war with China broke out.

Lutowa agresja Rosji na Ukrainę uruchomiła wielkie przesunięcia geopolityczne, których skutki odczuwać będziemy długo. Właściwe ich zrozumienie to jedno z najważniejszych wyzwań tego czasu. Doktor Jacek Bartosiak przedstawił niedawno na łamach Strategy&Future efektowną interpretację tych wydarzeń.

Kilka uwag o politycznej strategii państwa polskiego w nowych europejskich okolicznościach (tezy do dyskusji)

A few remarks on the political strategy of the Polish state in the new European circumstances (theses for discussion)

Na początku XXI wieku w Unii Europejskiej ukształtowały się dwie główne wizje geopolityczne.