Jarek Holden

Proszę, byście tej prozy nie lekceważyli. Napisana świetnie z pomysłem i rozmysłem. Umiejętnie, profesjonalnie przetłumaczona. Gdyby Magdalena Okraska ze swoim „Nie ma i nie będzie” postąpiła tak, jak Katarína Kucbelová zrobiła to z „Czepcem”, to nie mielibyśmy „wiele hałasu o nic”.

To są duże prace, zatem jeśli KTOŚ z Was chcę...

Jeśli ktoś ma problem z poezją (z jej odbiorem), to niech prędko chwyci się prozy Patti Smith. Jeśli ktoś ma problem z własną metryką, to tym bardziej warto!

Podpowiedzi muzyczne będą częściej! Słuchajcie. Czytajcie. Piszcie. Twórzcie!

Jeden z najpopularniejszych współczesnych estońskich powieściopisarzy, dziennikarz i dramaturg. Andrus Kivirähk ma pomysł i dobre wykonanie. A w „Człowieku, który znał mowę węży” oczarował mnie rozpoznaniem ludzkiej duszy. Nie mówił wprost, ale napisał aż nadto. A w Porzeczkach? Porzeczki to czerwień. Jej sok udaje krew. Jest listopad. Są duchy, wielcy święci obchodzą „imieniny”, a lud na Ziemi jest skołowany przetrwaniem. Walczy sam ze sobą i z marami.

Wszystkie zdjęcia są mojego autorstwa i zostały wykonane metodą tradycyjną, analogową - na filmie lub odbitce polaroidów.

Najlepszy utwór w tomie ma zaledwie cztery linie. „Skrzyżowanie”: Rozżarzona czerwienią źrenica zatrzymuje pojazdy, czas i dopływ tlenu. Cała ulica przez minutę zamiera, czekając na oddech.

Jest moment w tej narracji, że czytelnik czuje się zdezorientowany. Wydaje się, że to dwie różne dziewczynki, osobne historie. Ale to tylko chwilowe niepicie. Chwilowy rozejm rodziców.

Pięknie, delikatnie. Przypowieść o obłudzie i samotności.

Moje pisanie... nie jest tylko "moje". Zatem dzielę się nim z Wami.

Małgorzata Gralińska, tłumaczka tej książki, wykonała wspaniałą pracę. Bo widać, bo czuć, że to nie jest „tylko przekład”. To napisanie po polsku tej bałkańskiej, jugosłowiańskiej, europejskiej historii.

Czy Nagroda Bookera dla książki o chciwości i ludzkiej głupocie to właściwy wybór. Kwestia dyskusji. Jednak sposób jej napisania zasługuje na laury. Na godziny spędzone w komnacie tajemnic. Niby fabuła przewidywalna, ale jakże dobrze napisana, rozpisana, opisana. Wypisana.