Szmaragdowe Pióro

– Najpierw muszę zebrać całą załogę, a potem od razu ruszamy.

– Sądzisz, że od tak dadzą schronieni kilkudziesięciu elfom? Jedzenia pewnie też nie będą mieli dla wszystkich.

Co autor miał na myśli? Czy bohaterowie są nieogarnięci? Czy Dorknesczycy są ludźmi?

Dasean się roześmiał. Chyba pierwszy raz od tygodni.

Liście zaczynały już zmieniać barwę z soczystej zieleni w ogniste kolory wschodzącego słońca. Mieniły się złocisto-czerwono na brunatnych gałęziach drzew.

Miał wrażenie, że zna każdą roślinę, nawet najdrobniejsze źdźbło trawy pokrywające te ziemie. Mimowolnie się uśmiechnął, ale zaraz spoważniał, gdy przypomniał sobie, dlaczego się tu znalazł.

Wskaż tych, którzy należą do grona przemieniających się. Niech zaczną mówić sami za siebie.

Gotowi na kolejną dawkę fragmentów?

Chcę was zapewnić, że dalej będziemy strzec granic i pilnować, by ani Szkodniki, ani żadne stworzenie wam nie zagroziło.

Wspominałeś o podejrzeniach. Kogo zatem podejrzewacie? I o co? Bo o tym też nie wspomniałeś.

Chcielibyście przekonać się, jak powstawało drińskie pismo? I co wspólnego z literami ma beczka oraz widły?

Masean razem z pobratymcami szedł dalej w kierunku sporego placu w samym środku wioski. Tutaj do tej pory odbywały się wspólne zabawy i tańce trwające nawet całą noc.