9kier

Po kiepskim „Eksperymencie” Grzegorza Kopca w naszym kierowniczym klubie książkowym trafiły się dwie naprawdę dobre pozycje – „Drzemiący w piaskach” Toma Hollanda i „Czerwone drzewo” Caitlin R. Kiernan – choć nie wszyscy członkowie się ze mną w tej kwestii zgodzili.

Jestem w innym miejscu, niż byłam rok temu. Po części dosłownie – w końcu przeprowadziliśmy się z chłopakami do innego mieszkania – a po części metaforycznie. Czuję się inną osobą, niż byłam w styczniu 2021.

Kiedy to piszę, do Sylwestra zostały raptem cztery doby. Jeśli to dla Ciebie czas lenistwa, rzuć okiem na poniższą ściągę z siedmioma tegorocznymi grami wartymi Twojego czasu. To pudełko czekoladek, w którym znajdziesz coś dla siebie niezależnie od tego, czy lubisz się bać, wzruszać, czy główkować. A jeśli zdecydujesz się po coś sięgnąć, koniecznie daj znać!

Zimą człowiek marzy jedynie o tym, żeby coś go rozgrzało od środka – czy to pyszna herbata z miodem, czy wzruszająca opowieść. W tym miesiącu prezentuję więc zestaw trzech okołoświątecznych komedii romantycznych!

Zrobiłam sobie przerwę od pisania o grach i nagle okazało się, że mam mnóstwo czasu na czytanie. Spośród czterech przeczytanych ostatnio powieści prezentuję dwie – „Nie chcesz wiedzieć” Bartosza Szczygielskiego oraz „Eksperyment” Grzegorza Kopca.

Jeszcze do niedawna – gdy zamiast z biurka streamowałam z głębokiego, miękkiego fotela – ustawianie się do streamów było mordęgą. Teraz jest nieporównywalnie wygodniej, ale wciąż nie jest to takie hop-siup!

Nie trzeba znać uniwersum League of Legends, aby czerpać przyjemność z serialu Riotu. To wciągająca opowieść o tym, jak wszystko się zaczęło – i znacznie więcej.

Wieczory są teraz długie i zimne. Akurat żeby – jak ja ostatnio – zrobić sobie maraton krótkometrażowych horrorów!

W swoich książkach Gary Chapman opisuje koncepcję pięciu języków miłości – różnych sposobów, w jaki ludzie okazują uczucia. Co jednak ważniejsze, pokazuje, że każda osoba chce być kochana w inny sposób.

Kolejny w pełni serialowy odcinek „Sprawdzam” przypadnie do gustu fanom dramatów – a jesień wydaje się idealną porą roku na ten gatunek.

Toksyczne zachowania są, naturalnie, odstręczające. A czasami – pociągające.

„Blaszany bębenek”, będący luźną adaptacją powieści Güntera Grassa, może być najlepszym ze spektakli, które miałam przyjemność oglądać we wrocławskim teatrze.