Jarek Holden

A teraz dokonajmy porównania dwóch doktoratów. Dwóch pisarzy,; w podobnym wieku, o podobnej percepcji. Tomasz Dalasiński i Jerzy Franczak.

Dzisiaj gościem 8Ósemki Holdena8 jest człowiek, który łaknie słów. Oddycha sylabami i wierci w brzuchu kolejnymi strofami.

Jest to trochę spójne z tym, co zrobił Marcin Dymiter w „Notatkach z terenu” (o książce napiszę w przyszłym tygodniu). On stwarzał, wyławiał, dźwięki. W kolejnych miejscach dostojnie lub z przekorą dowiadywał się czegoś o świecie i o sobie. Tomasz Dalasiński robi to inaczej, a jednak w sposób siostrzany. Interseksualny. Zawadiacka melancholia! Podstępne to wszystko!

Dalasiński pełnym garściami czerpie z pisania Marka Nowakowskiego, Ireneusza Iredyńskiego. Dobre przykłady, ale chyba już się wyczerpało to ciągłe obchodzenie wsi i miasteczek, by zagadać czytelnika, by się z nim wspólnie napić oparami wszędobylskiej wódy!