Ale tak naprawdę Piotr Gajda w swojej książce wcale nie złorzeczy. Jeśli kogokolwiek prowokuje to outsiderów i samego siebie.
W grudniu Afera wypuściła na nieodbezpieczony granat. Warto go chwycić… i podać dalej i dalej, bo trochę umęczyłem się tym czytaniem, bo nie jest to łatwo wpadająca w ucho piosenka. To raczej pieśń rycerzy Okrągłego Stołu.
Auidiopisanie stało się modne, ale brakuje mi obrazów z lasów, z granicy polsko-białoruskiej lub dokładniejszych opisów zmagań Talala i Sarwat, bo o niej powinna być ta fabuła. Nie chcę nadmiaru okropieństw z you-tuba i szkolnych pamiętników.
Głosem z offu jest Nemezis. Chodzi o Gościa: najemcę diabła. On, ona, ono zarządza niewypowiedzianą historią. Mieszkają w kotle. Mieszkają i mieszają. I się zaczyna.
Sam wybieram, co czytam, jak czytam i dlaczego? Jest jeszcze „prawo bogów”; tajemnice, sytuacyjne stękanie i szukanie pocieszenia w ramionach innych kobiet i mężczyzn. Czy to jest dziedziczne? Ta złość, ten slalom w przeszłości ugnieciony.
„Jednorożce”: są tylko” powidokami, marzeniami, rozstaniami. „Jednorożce” są bajką, a życie toczy się według pieprzonych reguł.
Kolejna kolorowanka: - dziewczynka w kucykach nie pojmuje, dlaczego trzeba z chłopcami, a z dziewczynami to tylko...”nie o seksie”. Taki paradoks.
O życiu, a raczej o mordowaniu zwierząt należy pisać, czytać, słuchać, mówić WCIĄŻ.
Na marginesie; uważam, że Sylvia Maria Kristel nie umarła. Żyje podobnie jak Elvis Presley.
Metrykalnie jestem dziadem (1971), ale rozumiem „pieprzoną prozę Doroty Kotas”! Naprawdę! Tożsamość na językach!
Zmęczenie, Tęsknienie, Pragnienie, Garść Złości, Piasek Miłości, zwykłe – NIEZWYKŁE Późne Życie,
A teraz dokonajmy porównania dwóch doktoratów. Dwóch pisarzy,; w podobnym wieku, o podobnej percepcji. Tomasz Dalasiński i Jerzy Franczak.
Wesprzyj działalność Autora Jarek Holden już teraz!
Cześć! Nazywam się Paulina Nawrocka, jestem dziennikarką radiową, pasjonatką kuchni i kulinariów, domową kucharką i rasową opowiadaczką! Tworzę Zabawy jedzeniem czyli najsmaczniejszy podcast o historii kuchni i kuchennych historiach. Nie o tym jak upiec placek. A przynajmniej nie tylko!
Nazywam się Mirosław Miniszewski. Kiedyś mieszkałem w mieście, teraz daleko na podlaskim pustkowiu przy granicy. Jestem pisarzem, blogerem i podkasterem. Pracuję także jako wykładowca na uniwersytecie. Wykładam zagadnienia z filozofii, w której to dziedzinie posiadam doktorat.
