Jarek Holden

Najlepszym opowiadaniem są „Pokrzywy". To drogowskaz dla autorki. A uśmiercanie tylko młodych nie musi wcale robić dobrze fabule...

Brigitte Giraud pisze drobiazgowo, ale ani przez moment nie zapomina o przeszłości, ale przeszłość została utracona, tak jak dom, który pod nad porem developerów, zdecyduje się sprzedać.

Rzecz dzieje się w Meksyku i ma to ogromne znaczenie dla przebiegu narracji, bo tutaj nad Wisłą takich zdarzeń i wydarzeń po prostu nie ma, nie było i nie będzie. A jednak jest w tym tekście spory uniwersalizm. To zawodzenie i uwodzenie zranionych – poranionych kobiet.

Kjersti Anfinnsen wykorzystując GŁOS kobiety samotnej, opisała i rozpisała starość wiarygodnie i ...dolegliwie.

Po pierwszej lekturze byłem wściekły. Nic mi nie pasowało. Potem zacząłem czytać na wyrywki, bo tak można (a nawet trzeba). Trzecie wertowanie przyniosło kolejne zadziwienia, olśnienia, skojarzenia, spojrzenia.

I Jeszcze Józef Kuśmierek, którego miałem zaszczyt poznać. Cytat: „Najprzykrzejsza z manii prześladowczych – prześladowanie innych”. - Prześladuj mnie nadal Łukaszu Barysie!

Ufność w wyzdrowienie córki pozwala pisarce ogarnąć się po starcie męża. To nie jest huraoptymizm, ale jest przyczyna i jest skutek. Racjonalność spowita bólem.