Bartek Fetysz

"(...) Zanim zdecydowałem się połknąć pierwszą tabletkę ze sto razy dzwoniłem do swojego lekarza prowadzącego z pytaniem czy na pewno po nich nie fiknę (...) YOLO, pomyślałem. Poszło. Po godzinie odbiornik wyregulowany. Czerep odpicowany jak nowy. Zaczął lśnić metaforami. Nagle odwilż w głowie. Przebiśniegi. Śnieg stopniał, nie ma lodowca, jest wiosna, wszystko mi w środku kwitnie (...)".

"(...) Wiem, jak to jest czuć się wypranym z siebie. Wiem, co to znaczy czuć się jak niewyprasowana, cuchnąca, szmata, wyjęta po kilku dniach z pralki, bo zapomniało się o prysznicu, wszak wciągnęło Cię łóżko. Wychodzisz z niego tylko na siku, ewentualnie na zjedzenie kromki chleba, bo gotować też Ci się nie chce, będąc życiowo rozgotowanym. Wiem, co to znaczy czuć się przegranym i pogrążać w rozpaczy i samotności. Wiem, co to znaczy być w toksycznym przemocowym związku, kiedy ktoś pluje Ci w twarz mówiąc, że to dowód miłości (...)".

"(...) Oczekuje się ode mnie, że będę twarzą LGBTQ, bo nie opowiadam o swoim życiu prywatnym publicznie, zatem ktoś domniema albo licytuje po moich zdjęciach z kim sypiam, co jest dla mnie totalnie popierdolone. Powiem więcej, nie chcę być twarzą żadnej społeczności. Tym bardziej tej LGBTQ, która jest dla siebie przemocowa (...)".

"(...) Postanowiłem zrobić sobie przerwę od mediów społecznościowych i skupić na odłożonych na bok zleceniach. Ostatnie miesiące były dla mnie mało przyjazne. Funkcjonowałem nie funkcjonując. Zanurzyłem się w zmierzch i byłem nocą. W nocy oddychałem kciukiem. Moimi płucami był ekran telefonu, zatruwał mi je spalenizną współczesnego świata. Czas marnowałem żeby dowiedzieć się co u kogo, kto chuj mnie tak naprawdę obchodzi (...)

"(...) Żyjemy w plastikowych czasach, które mnie przerażają. Co druga modelka albo model, bo mężczyźni to też kurwiszony, ba, zarabiają na gejach, będąc hetero,  pokazują piersi albo knagę na OnlyFans. Monetyzują swoją godność. Bo zarabiane pieniądze sprawiają, że we łbach im się przewraca i uważają, że to cool prostytuować się w sieci. Nazywam to często po imieniu (...)".

Czwarta (ostatnia) część mojej niepublikowanej powieści "POGNIECIONY".

Trzecia część mojej niepublikowanej powieści "POGNIECIONY".

Druga część mojej niepublikowanej powieści "POGNIECIONY".

Pierwsza część mojej niepublikowanej powieści "Pognieciony".

"(...) Zgasło mi w głowie światło. Po raz pierwszy w życiu uznałem, że czas na farmakologię. Nie jest mi smutno, nie czuję beznadziei istnienia, ale zamiast soulu, mam w głowie ciszę. O ile ciche noce lubię, to jestem w stanie tworzyć i normalnie funkcjonować tylko wtedy kiedy mi w nich wybrzmiewają dźwięki.(...)". 

"(...) Zawsze, kiedy piszę jakiś tekst, zastanawiam się, co by się stało, gdyby okazał się tym ostatnim. Jakby ten był ostatnim to bym sobie nie wybaczył i po śmierci chyba sam siebie straszył, bo brzmię jak smutna kurwa, a ja wcale w życiu ani smutny ani kurwą nie jestem, chociaż tą drugą bywam o wiele częściej niż bym chciał. Gdyby jednak to był ostatni tekst to chciałbym Wam powiedzieć, że fajni jesteście (...)".

"(...) Jest rok 2021. Wsiadam do pociągu w Pile. W przydzielonym mi przedziale, w pierwszej klasie, bo ja przecież jestem deluxe, mimo że w portfelu bieda, siedzi jakaś Pani i chrapie. W przedziale obok pustka, więc wypełniam ją swoją nadwagą. Przy oknie, jak zwykle (...)".