Bartek Fetysz

"(...) Tak niewiele człowiekowi potrzeba do szczęścia... Wystarczy ta jedna osoba, Twoja soulmate, odgłos jej śmiechu, spacery bez celu i najzwyklejsza w świecie beka i cisza. Zasypiam, po raz pierwszy od wielu miesięcy, bez budzenia się w środku nocy. Czy to definicja nirwany? (...)"   

"(...) Jak to: NIE PIJESZ? MASZ PROBLEM? NIE UMIESZ SIĘ BAWIĆ? Weź, skończ pierdolić, przecież raz na jakiś czas można, chociaż raz na jakiś czas staje się czasami, a czasami staje się częściej, a częściej staje się kilka razy w tygodniu, a kilka razy w tygodniu staje się codziennie (...)".

"(...) Przyjaźniłem się przez lata z pewną "osobistością". Miała zatarg ze znaną piosenkarką. Tak wynika z założonej karty obdukcyjnej (...). Dlaczego w tym tekście jest bezimienna? Bo medialne przyjaźnie często się kończą, jeśli zaczynasz odnosić sukcesy i zyskiwać rozpoznawalność pióra. “Ja Cię odkryłam” słyszałem po każdym głośniejszym tekście. Zastanawiałem się jak, skoro to ja proponowałem jej wywiad zanim jeszcze się w ogóle znaliśmy, a w mediach już od jakiś 5-6 lat pracowałem. (...)" BP (tak ją nazwijmy - skrót od “Była Przyjaciółka”) co jakiś czas przypomina się w mediach i nie może pogodzić się z tym, że minęły czasy jej chwały, choć nie wiem, czy kiedykolwiek, tak naprawdę, je miała. Rola drugoplanowa czy ogony to jednak nie rola główna, ale tak je przedstawiała. W głowie z umiejętności i rozpoznawalności Meryl Streep, a w rzeczywistości twarz Tele-Tygodnia. Nie waż się podważyć wielkości, bo od razu słowna gilotyna (...)".

"(...) Ludzie są z natury podli. Ja też bywam trochę podły. Czasami się nawet taki budzę. Mimo ogromnej asertywności po prostu sporadycznie nie chcę sprawiać komuś przykrości, bo gdzieś tam w czeluści swojego wnętrza jestem jednak uczuciowy i pozwalam na przekraczanie swoich granic. Ona uśmiecha się, rozkłada ramiona, robi krok w moim kierunku, a ja natychmiast czuję się jak uczestnik tych programów na Animal Planet "Oko w oko z drapieżnikiem" i wyginam się jak w Matrixie żeby mnie bestia nie uszkodziła zbyt dotkliwie. Bo jestem z tych niedotykalnych. Naprawdę nie znoszę się przytulać. A jak czuję cudzy oddech na szyi to od razu chcę być Środą Popielcową i w proch się obrócić, bo z niego powstałem i pragnę być glebą (...)".