Bartek Fetysz

"(...) Moim fetyszem tej jesieni jest zostanie gwiazdą dobroczynności. Was też do tego zachęcam. Spora część publikowanych przeze mnie treści w październiku poświęcona będzie obsesjom, uzależnieniom i tematom społecznym, które bardzo mnie interesują, zachwycają i często przerażają. Pisanie o celebrytach jest klikalne, ale oprócz gównoburzy nie przynosi mi pożytku, sprowadza mi na profil dziwne postacie posługujące się zwrotami, których nie rozumieją i którymi próbują celować w moje okna (...)".

"(...) Wylatuję jutro rano do Finlandii. Na pierwsze wakacje w tym roku. Zabawiłem co prawda w Polsce półtora miesiąca w maju i czerwcu, ale powrotów do domu nigdy nie nazywam wakacjami. Wakacje to dla mnie moment, w którym nie zabieram ze sobą laptopa. Pozostawienie lapka w domu jest jak zostawianie dziecka w domu dla rodzica. Uwalniasz się z kajdan obowiązków. I masz czas na siebie. Nie dla siebie, ale właśnie na siebie (...)".

"(...) Nigdy nie zapomnę jak po powrocie do domu, kiedy tamta też wróciła dopiero co z pracy jako sprzątaczka - przy wszystkich zrobił jej awanturę, że nie ma pod ryj podstawionej kolacji. Siedziałem wtedy przy tym stole z koleżanką, która przyszła mnie odwiedzić. I nie pamiętam dlaczego, były tam wolne tylko trzy krzesła. Dwa okupowaliśmy my, jedno stało wolne. I on na nim usiadł, mając wyjebane na to, że jego dziewczyna, również zmęczona, po ugotowaniu mu paszy nie ma gdzie usiąść. -Możesz stać - powiedział do niej.  -Że co? - zapytałem (...)".

"(...) Jak to: NIE PIJESZ? MASZ PROBLEM? NIE UMIESZ SIĘ BAWIĆ? Weź, skończ pierdolić, przecież raz na jakiś czas można, chociaż raz na jakiś czas staje się czasami, a czasami staje się częściej, a częściej staje się kilka razy w tygodniu, a kilka razy w tygodniu staje się codziennie (...)".

"(...) Śniło mi się, że zostałem twarzą OLD SPICE. Nie wiem czy to ze względu na wiek czy fakt, że go używam. W sensie dezodorantu w sztyfcie. Ale w tym śnie dostałem za tę kampanię tyle forsy, że postanowiłem wziąć z radości po przebudzeniu kąpiel i zgodnie z umową użyć sztyftu. Potęga podświadomości, nie? Trzeba se bogactwo wizualizować jak Jakóbiak Ellen (...)".

"(...) Sława, popularność i fejm* (*nieodpowiednie skreślić) polegają na tym, że zarabia się krocie i otacza murem ludzi, którzy otoczeni są kolejnym murem ludzi, który z kolei otoczony jest fosą i mostem zwodzonym. Za życia już mieszkasz w bunkrze. Z dala od ludzi, zjawisk normalnych i przyziemnych, z dala od plotek. Wszystko, co podawane jest ci na talerzu, zostaje przefiltrowane. Jak woda, którą pijesz. Jako show-biznesowy magnat bowiem możesz sobie pozwolić na płyny tylko z ekstraklasy. Z wyciągiem z dziewicy, a jak trzeba, to i z łożyska. I wszyscy dookoła zapewniają Cię, że jesteś amazing, fabulous, the best. W ten sposób odrywasz się od rzeczywistości (...)".

"(...) Victoria przychodzi punktualnie do butiku sama ubrana w dżinsy, t-shirt, wielkie okulary i nieodłączne szpilki. Ma zaczesane i spięte w kucyk włosy. Wita się zawsze ze wszystkimi, zamienia parę słów (...)".

"(...) Bieda deluxe to stan, w którym jesteś biedakiem, ale wyglądasz deluxe. I wszyscy myślą, że pierdzisz funtami (albo inną walutą), ale to nieprawda. Kocham ten stan (...)". 

"(...) Niedawno oburzano się, że dzieci nazwałem personifikacją plemnika. Wszyscy nimi jesteśmy. Cytowano mnie na parentingowych stronach i w głowach się rodzicom odurzonym zapachem świeżej sraki nie mieściło, że o dzieciach można pisać "pampersochód" czy "cycołap". Nie widzę w tym nic obraźliwego (...)".

"(...) Anglia to miejsce, w którym wszystko jest natapirowane jak pazurki z włosów u osiedlowej pani Basi z PRL-u. Na sztorc i na hektolitry lakieru. Dzisiaj Bitwa pod Grunwaldem. Jutro czerwone maki na Monte Cassino. Fryz ma wyglądać, trzymać się i przetrwać wojnę. I nieplanowane zabory. Taft na każdą pogodę. Taft językowy. Taki zabieg gramatyczny. Przewiązany w talii paskiem. Czy to size zerowy, czy size nieskończony - pasek musi być. I getry. Burza, śnieżyca czy basen - zawsze idealnie, z doklejonym uśmiechem królowej, która od lat wychodząc do poddanych, cierpi na szczękościsk. Większy ma tylko Kamila Parker Bowles. Nigdy nie wiadomo, czy się uśmiecha, czy ma zatwardzenie. Bowl to po angielsku miska. Siostro, basen. Może być i miska (...). 

(...) Każda przemoc psychiczna zaczyna się tak samo. Nigdy nie jest jej winna toksyczna osoba. Wmanipulowani zostajemy w mechanizm - to nie ja, to Ty. Gdyby nie Twoje zachowanie to ja nie zachował/abym się w ten sposób. Słownie napisane usprawiedliwienie z dania komuś psychicznie lub fizycznie wpierdol. Czy wszyscy jesteśmy na swój sposób nieco toksyczni? Czy może dzielimy się na toksyków i ich ofiary? (...)

Londyńskie Dzienniki to cykl, który pojawiać się będzie ekskluzywnie na Patronite raz w tygodniu, dla wszystkich tych, którzy wspierają moją pracę w sieci. Przeprowadzę Was przez Londyn swoimi ulubionymi ścieżkami, opowiem o ulubionych zapachach (nie tylko tych miasta), nakarmię anegdotami i wykąpię w metaforach. Ot, radosny taniec w mżaweczce bez dupy zakorkowanej angielskim zatwardzeniem.