Bartek Fetysz

"(...) Zawsze, kiedy piszę jakiś tekst, zastanawiam się, co by się stało, gdyby okazał się tym ostatnim. Jakby ten był ostatnim to bym sobie nie wybaczył i po śmierci chyba sam siebie straszył, bo brzmię jak smutna kurwa, a ja wcale w życiu ani smutny ani kurwą nie jestem, chociaż tą drugą bywam o wiele częściej niż bym chciał. Gdyby jednak to był ostatni tekst to chciałbym Wam powiedzieć, że fajni jesteście (...)".

"(...) Edward Enninful, były naczelny brytyjskiego VOGUE, stworzył portal dla kreatywnych, nazywa się ee72 i pod tym tytułem wydał także magazyn. "72" z Julią Roberts na okładce miało premierę chyba 12 września, ale 19 września, w piątek, odbyło się w Londynie uroczyste podpisywanie go w Harvey Nichols na Knightsbridge (...)".

"(...) - Stary, opowiedziałabym Ci dlaczego odeszłam - mówi Kate - Ale podpisałam NDA i nie mogę tego zrobić. Cieszę się, że wzięłam swój hajs i poszłam w pizdu. Miałam ich pozwać, nie było mnie stać, ale dostałam wystarczająco odchodząc w zamian za milczenie. Zawsze byłeś inteligentny i cool, dodaj dwa plus dwa, zapytaj siebie, kto z dnia na dzień odchodzi z firmy, której poświęcił szesnaście lat. To co tam się działo potem, przerosło moją wyobraźnię. - Mnie zwolniła Lydia - mówię - Kiedy tylko została regional manager. - Oczywiście, że tak! Ta kurwa! Chyba wiesz, że niby taka cnotliwa i do tego mężatka, a pierdoliła się z tym sprzedawcą w sklepie, z tym Włochem... (...)"

"(...) wymarzona, wydawać by się mogło praca w (butiku Vivienne Westwood), okaże się największym w moim życiu koszmarem, otwarciem drzwi do przemocy, traumy, bezrobocia i prawie bezdomności. Dlatego, kiedy za życia Westwood wygłaszała słynne "Buy less, choose well" - powtarzałem, że klimakterium popierdoliło się jej z klimatem, bo powinna zacząć zmiany od swojej firmy, w której najniższe stawki i poniżanie ludzi było normą. Na którą panowało odgórne przyzwolenie (...)".

"(...) Miałem kiedyś taką Nokie z qwerty klawiaturą, która wyglądała jak Blackberry, którego bardzo pragnąłem, bo miał go ktoś w "Sex and the City", ale ta marka była jakoś kosmicznie droga. Natomiast ta Nokia, chyba model E63, to był telefon mojego życia. Przyjechałem z nią do Londynu i ona robiła tak zajebiste zdjęcia, że w klubach byłem samozwańczym, nadwornym fotografem i moje szaleństwa lądowały na ich stronach (...)".

"(...) Siedzę przed laptopem i błyska, a ja przypominam sobie jak za dzieciaka, moja prababcia Mania w trakcie burzy wystawiała w oknie obrazek Jezusa, oby grzmoty ominęły dom. Ponoć jakiejś sąsiadce w Ćmielowie piorun pierdolnął w dach i spłonęła jej cała chata, a jakiegoś innego sąsiada to nawet zabił. Od dziecka karmiła mnie więc strachem, ale ja się burzy nigdy nie bałem, bo mam od zawsze burzliwe życie (...)". 

"(...) Londyn to miasto, w którym wciąż szuka się trzech rzeczy, pracy, mieszkania albo partnera/partnerki. Pracę mam, chociaż ze zleceniami bywa różnie, mieszkanie też mam, a partnera ani partnerki nie szukam od lat, wszak nadzieja mnie na to opuściła zupełnie i uprawiam miłość do siebie samego. A przynajmniej się staram. Trudna to sztuka i wymaga poświęceń, ale przede wszystkim samozaorania we własnych oczach i przyznania się do błędów, porażek, potknięć, nałogów. Do rozliczenia się ze sobą "za zimno". Lato temu nie służy, bo to czas, w którym najchętniej bym się zahibernował i związał ze swoim łóżkiem na amen. Obudził we wrześniu (...)".

"(...) Wstałem o 8 rano, zszedłem na dół, do kuchni, łyknąłem kolagen, popiłem szotem swojego wyciskanego soku, zrobiłem shake. Chlorella, spirulina, kelp, ostropest, więcej kolagenu, trawa pszeniczna i kefir. Wygląda jak rzygi, smakuje jak rzygi, ale można się przyzwyczaić. Nie wiem czy za bonus można uznać fakt, że rzygami nie pachnie. Wali w nozdrza od razu całą oborą (...)".

"(...) Za dwa tygodnie lecę do Polski. Mariola Turbiarz, projektantka mody, na co dzień mieszkająca w Szwecji zaprosiła mnie do panelu i jury jej warszawskiego Fashion Shower, który odbędzie się 20 marca. Mam opowiadać o hejcie i o byciu kolorowym ptakiem. Życiu na własnych zasadach (...)".

"(...) Dzisiaj świeciło wspaniale słońce i pomyślałem sobie, nie bardzo mam ochotę od razu w poniedziałek katować się fizycznie, ale mam za to ochotę zrobić coś dla głowy. Nie było to wzięcie antydepresantów, bo ich nie mam. Może powinienem mieć? Co terapeuta to inne zdanie. Moja głowa też nie czuła się po nich najlepiej.  - Sprawdzę, co grają w kinie - pomyślałem (...)".

"(...) Na dworze coś pomiędzy mutacją później jesieni i wczesnej zimy, chociaż śniegu brak, ale wszystkie inne warunki atmosferyczne jak na liście zakupów odhaczone. O słońcu można pomarzyć, ciągle mżawka w dowolnej formie. Od kapie jak przy chorej prostacie po totalny złoty deszcz, o który wymodliła się Beata i Bajm. I bądź tu normalny (...)".

"(...) Przyjechałem na weekend do mojej przyjaciółki. Mieszka w strefie czwartej, w południowym Londynie. Za każdym razem kiedy przyjeżdżam do jej małego domku z ogródkiem, czuję się jak na wakacjach na wsi. Cicho tu i spokojnie i uwielbiam w jej zamykać się w jej pracowni i pisać, tak jak właśnie czynię to teraz (...)".