Bartek Fetysz

"(...) Gdyby trzydzieści lat temu, chłopcu, którym byłem przed telewizorem ze wzrokiem jak kisiel, ktoś powiedział: "Wiesz, że pojedziesz z Justyną na Eurowizję?", to bym się śmiał tak długo aż bym od tego śmiechu schudł, skurczył się, znikł. Bo przecież wtedy, nie wypadało mieć takich marzeń. W ogóle nie wypadało mieć marzeń (...)".

"(...) Zawsze miałem problem z Natalią Kukulską, ale nie wynikał on z tego, że źle śpiewa czy wygląda, bo śpiewa i wygląda obłędnie, ale po prostu wydawało mi się ciągle, że powiedzenie "słucham Natalii Kukulskiej" wali obciachem (...).

"(...) Żyjemy w czasach, w których artystów sprowadza się na margines, a w których byle kto zarabia tysiące na handlowaniu stopami, cipką, prąciem albo dupą. To nie są czasy na które czekałem. Ale umierać jeszcze nie chcę, wszak zastanawiam się, czy może być gorzej. A będzie gorzej. Bo opierdoli nas na hajs za dziesięć minut AI (...)".

"(...) Wstałem o 8 rano, zszedłem na dół, do kuchni, łyknąłem kolagen, popiłem szotem swojego wyciskanego soku, zrobiłem shake. Chlorella, spirulina, kelp, ostropest, więcej kolagenu, trawa pszeniczna i kefir. Wygląda jak rzygi, smakuje jak rzygi, ale można się przyzwyczaić. Nie wiem czy za bonus można uznać fakt, że rzygami nie pachnie. Wali w nozdrza od razu całą oborą (...)".

"(...) Za dwa tygodnie lecę do Polski. Mariola Turbiarz, projektantka mody, na co dzień mieszkająca w Szwecji zaprosiła mnie do panelu i jury jej warszawskiego Fashion Shower, który odbędzie się 20 marca. Mam opowiadać o hejcie i o byciu kolorowym ptakiem. Życiu na własnych zasadach (...)".

"(...) Tkwię obecnie w romantycznym uścisku z pisaną teraz książką. Wkręciłem się i w brzuchu mam motylki, kiedy siadam do laptopa i piszę kolejne rozdziały. Ale stan zakochania nie będzie trwał długo i gdybym miał opisać na dzisiaj relację z "Zanim zgaśnie światło na Facebooku to brzmiałby: "W związku z...". Za kilka tygodni status zmienię na "To skomplikowane...". A przed premierą to już będzie: "Samotny" albo "Wdowiec", bo po tygodniach redagowania swojego tekstu przez obcych, będę go szczerze nienawidzić (...)".

"(...) Czuję się jak Neo z Matrixa. Mam z nim wiele wspólnego. W przeszłości łykałem wiele środków z rąk obcych osób bez recepty. Najczęściej ubieram się na czarno i słów hejterów unikam jak on kuli z pistoletów. Potrafię je nawet zatrzymać dłonią, tyle, że moje zaklęcie brzmi #zapraszamwypierdalać (...)".

"(...) Dzisiaj świeciło wspaniale słońce i pomyślałem sobie, nie bardzo mam ochotę od razu w poniedziałek katować się fizycznie, ale mam za to ochotę zrobić coś dla głowy. Nie było to wzięcie antydepresantów, bo ich nie mam. Może powinienem mieć? Co terapeuta to inne zdanie. Moja głowa też nie czuła się po nich najlepiej.  - Sprawdzę, co grają w kinie - pomyślałem (...)".

Fragment mojej najnowszej powieści nad którą pracuję - tylko dla moich Patronek i Patronów.

"(...) Na dworze coś pomiędzy mutacją później jesieni i wczesnej zimy, chociaż śniegu brak, ale wszystkie inne warunki atmosferyczne jak na liście zakupów odhaczone. O słońcu można pomarzyć, ciągle mżawka w dowolnej formie. Od kapie jak przy chorej prostacie po totalny złoty deszcz, o który wymodliła się Beata i Bajm. I bądź tu normalny (...)".

"(...) tak się zastanawiam jak to możliwe, że na salonach tyle szmat, a podłoga nadal brudna... (...)"

"(...) "A więc Kochani, nadszedł czas, żebym odniosła się do tej afery medialnej. Wielu z Was na to czekało, rodzina i przyjaciele mnie od tego odwodzili, nie mniej jestem to winna chociażby tym, którzy nadal we mnie wierzą, żebyście zobaczyli, że nie taki diabeł straszny jak go malują" - zaczyna skazana za sutenerstwo Dagmara Kaźmierska, w swoim publicznym wystąpieniu (...)".