Bartek Fetysz

"(...) Zawsze, kiedy piszę jakiś tekst, zastanawiam się, co by się stało, gdyby okazał się tym ostatnim. Jakby ten był ostatnim to bym sobie nie wybaczył i po śmierci chyba sam siebie straszył, bo brzmię jak smutna kurwa, a ja wcale w życiu ani smutny ani kurwą nie jestem, chociaż tą drugą bywam o wiele częściej niż bym chciał. Gdyby jednak to był ostatni tekst to chciałbym Wam powiedzieć, że fajni jesteście (...)".

"(...) Jest rok 2021. Wsiadam do pociągu w Pile. W przydzielonym mi przedziale, w pierwszej klasie, bo ja przecież jestem deluxe, mimo że w portfelu bieda, siedzi jakaś Pani i chrapie. W przedziale obok pustka, więc wypełniam ją swoją nadwagą. Przy oknie, jak zwykle (...)".

"(...) Edward Enninful, były naczelny brytyjskiego VOGUE, stworzył portal dla kreatywnych, nazywa się ee72 i pod tym tytułem wydał także magazyn. "72" z Julią Roberts na okładce miało premierę chyba 12 września, ale 19 września, w piątek, odbyło się w Londynie uroczyste podpisywanie go w Harvey Nichols na Knightsbridge (...)".

"(...) Jestem uczuciowym Robin Hoodem z Londynu zamiast z Sherwood? Boże, kochałem ten serial. Jak go zamordowali to łkałem tak samo jak dziecko przy powieszonym Janosiku. Za tego Janosika taką rozjebundę w domu zrobiłem, że śmierć poniósł inny bohater narodowy (...)".

"(...) - Stary, opowiedziałabym Ci dlaczego odeszłam - mówi Kate - Ale podpisałam NDA i nie mogę tego zrobić. Cieszę się, że wzięłam swój hajs i poszłam w pizdu. Miałam ich pozwać, nie było mnie stać, ale dostałam wystarczająco odchodząc w zamian za milczenie. Zawsze byłeś inteligentny i cool, dodaj dwa plus dwa, zapytaj siebie, kto z dnia na dzień odchodzi z firmy, której poświęcił szesnaście lat. To co tam się działo potem, przerosło moją wyobraźnię. - Mnie zwolniła Lydia - mówię - Kiedy tylko została regional manager. - Oczywiście, że tak! Ta kurwa! Chyba wiesz, że niby taka cnotliwa i do tego mężatka, a pierdoliła się z tym sprzedawcą w sklepie, z tym Włochem... (...)"

"(...) Mam w sobie gen dziwki. Właściwie to ruchacza. Co noc sypiam z kim innym. Puszczam się nałogowo. Dzisiaj mam kolejną randkę. Nazywa się Miguel Matos. Jak zwykle, denerwuję się przed pierwszym kontaktem i razem. Ludzie mają do siebie to, że dużo obiecują, jarasz się co najmniej jak Influencerka Littlemooonster96, Angelika Mucha, przed dotknięciem Justina Biebera, a potem albo przez tydzień nie myjesz albo od razu walisz we wrzątek, żeby zmyć z siebie fetor zapachu (...)".

"(...) Pierwszy dzień września był dla mnie w latach szkolnych traumą, bo nienawidziłem do niej chodzić. W szczególności do podstawówki. Mama ubierała mnie w za duże marynarki i koszule po ojcu i czułem się w nich jak w namiocie. A jak jeszcze dołożyła krawat to od razu wiedziałem, że oto jest dzień, który rozpoczyna legalne i  kilkumiesięczne zarzynanie mojej psychiki. Gdyby dzisiejsze stylistki, zakochane w oversizach, mnie wtedy widziały to by piszczały jak pojebane z zachwytu, bo wyglądałem jak skrzyżowanie tych najbardziej narcystycznych, ale bez domieszki pojebania (...)". 

"(...) wymarzona, wydawać by się mogło praca w (butiku Vivienne Westwood), okaże się największym w moim życiu koszmarem, otwarciem drzwi do przemocy, traumy, bezrobocia i prawie bezdomności. Dlatego, kiedy za życia Westwood wygłaszała słynne "Buy less, choose well" - powtarzałem, że klimakterium popierdoliło się jej z klimatem, bo powinna zacząć zmiany od swojej firmy, w której najniższe stawki i poniżanie ludzi było normą. Na którą panowało odgórne przyzwolenie (...)".

"(...) Live shows zaczynały się od 19:45 i trwały do 23.20. Malutką garderobę dzieliliśmy z jakąś tam inną artystką, która w Eurowizji brała udział ileś tam lat temu. Wszyscy sympatyczni, Krzysiek i Zuzka się rozciągali, Justyna jak zwykle podśpiewywała, Benny mocował jej odsłuch i mimo że Justyna występowała dość późno, to musieliśmy być tam wcześniej. Uprawiać nicnierobienie w chujowym pokoiku (...)".

"(...) Miałem kiedyś taką Nokie z qwerty klawiaturą, która wyglądała jak Blackberry, którego bardzo pragnąłem, bo miał go ktoś w "Sex and the City", ale ta marka była jakoś kosmicznie droga. Natomiast ta Nokia, chyba model E63, to był telefon mojego życia. Przyjechałem z nią do Londynu i ona robiła tak zajebiste zdjęcia, że w klubach byłem samozwańczym, nadwornym fotografem i moje szaleństwa lądowały na ich stronach (...)".

"(...) Męskie “Jestem ofiarą mobbingu” dla niektórych brzmi tak, jak kiedyś pytanie Leppera “Jak można zgwałcić prostytutkę?”. Dzisiaj, to kuriozalne pytanie, w dobie największej chyba emancypacji kobiet, zaczyna dotyczyć mężczyzn, którzy doznali jakiejkolwiek formy przemocy – czy to psychicznej czy fizycznej. Kiedy kobieta, otwarcie opowiada o byciu ofiarą gwałtu czy przemocy – narodowe wsparcie. Kiedy mówi o tym mężczyzna – chichy, śmiechy. Bo jak można zgwałcić faceta? (...)"

Królewna Ścieżka i Siedmiu Krasnoludków, czyli bajka dla dorosłych. Tekst archiwalny. Pisany kompletnie na trzeźwo.