Bartek Fetysz

Kończę dzisiaj 39 lat, ale do końca życia będę kłamać, że mam lat 36, bo dziewiątka się wyjebała, najebana po electro i straciła uzębienie. Nadchodzi zmierzch mojej trójki. Za rok nastąpi jej zaćmienie. Zmutuje w czwórkę. Którą od tyłu posuwać będzie zero.

"W dzisiejszych czasach nie tylko zwierzęta są niewolnikami. Myśmy się też na własne życzenie przywiązali do swoistej budy. Do ekranu rozgrzanego smartfona. Paluszki gorące, ekran parzy, słoneczne Coco Jambo dla kciuków i wskazujących, swipe, swipe, za to w sercu kompletny mróz. I w pełni zaawansowany, nieuleczalny i na wszystko odporny konsumpcjonizm. Wycinamy drzewa, żeby przez dwa tygodnie umierały w salonie, wydajemy pierdyliard monet na jakieś niepotrzebne prezenty, uzależnieni jesteśmy od błyszczących jebadełek, a zapominamy o tym, o czym powinniśmy pamiętać – o miłości. I żalimy się w mediach społecznościowych na samotność".

"Emocje jak skała, serce jak kamień. Normalnie uczuciowa dyskografia Kayah. Jestem uczuciowo bezużyteczny. Nie poddaję się nawet recyclingowi. Jestem bardzo nie-ekologiczny. Zupełnie jak brokat. Albo słomki. Ewentualnie Avon w Chinach".

"Żeby (w mediach) istnieć, trzeba być sprzedajnym. Trzeba być człowiekiem szybą. Czy lato, czy mróz, wszystko przez tę szybę widać i ta szyba, zgodnie z porami roku, pokazuje mniej więcej to samo. Widok. Trasę. Horyzont. Pogodę. Kanapę. Nie wiem, mgłę, słońce, deszcz, śnieg, gówno pokazuje, bo jest szybą i nie ma opinii. Przeciera się ją szmatami z toreb z darmowymi prezentami, komplementami, seksem z PR-owcem lub managerem, generalnie (nienawidzę tego słowa), czyści się ją wycieraczkami, aby była nieskalana i nie utrudniała widoczności. Żeby przez życie, karierę, wywiad, jechało się miło i przyjemnie, jak na autostradzie w Szwecji. Dokoła lasy, skały, kamienie, jelenie, łosie, wszystkie odgrodzone siatką bezpieczeństwa od cywilizacji. Czyli, przed siebie, prosto. Sprawy zakazane za siatką. Czerwony, polski, dywan jest szwedzką autostradą. Usraną cementową przyzwoitością".

"Nowe czasy to patologia. Dzisiaj jak jesteś celebrytą, to masz licencje na wszystko – na pisanie także, nawet jak jesteś pół debilem. Na bycie role model, kiedy na twarzy masz wymalowany brak mózgu i oczy tęskniące za rozumem. Kim jest Influencer? Na mnie nie ma żadnego wpływu. Do dzisiaj zastanawiam się, kim są ludzie śledzący Kardashianów. Albo taką Angelikę Muchę — celebrycką stalkerkę, która jeździ za znanymi facetami i ich dotyka, a potem relacjonuje to w mediach. Zatem z tego wszystkiego, to ja wole być, jak to powiedziałeś, gatunkiem wymierającym, dziennikarzem, bo to szlachetne. Często okupione ciężką pracą i marnym wynagrodzeniem. Ale ja się nie sprzedaję. Nic nie reklamuję. Pisałem teksty na tak zwane zamówienie, próbowałem parę razy z marnym skutkiem, bo “jesteś za szczery”, “Polska nie jest na Ciebie gotowa”. Po co zatrudnia się Fetysza, skoro się go później chce spiłować?"

„Mam alergię na głupotę i ciemnotę. W Polsce panuje tak wielki mrok, że nawet jak podasz komuś latarkę, to ona i tak w tej ciemności zgaśnie. Mrok ją pochłonie. Nie lubię Polski, bo po 10 latach mieszkania poza nią widzę, jakim jest odchyleniem od normy. Najdłuższa rzeka w tym kraju to nie Wisła, a Nienawistna”.

Jestem zażenowany swoją własną fizycznością. Dlaczego odmówiła mi posłuszeństwa? Dlaczego spięła całe ciało? Dlaczego nie dałem mu w ryj? Słyszę w głowie ten plask jego ręki o moją twarz. Czuję ten moment, kiedy z twarzy zrywa mi okulary. Czuję wstyd. DLACZEGO? 

Na świecie znana jest jako Beyonce. Queen B, Bey, B. Jej ksywa kurczy się jak niegdyś Puff Daddy. Diddy, Daddy, P. W Polsce znana jest jako BIJONS. BI. Hołd oddają jej nawet polscy menele. Zakładają żono-BI-jki i serwują żonom „Daddy Lessons” jeśli nie podadzą im odpowiednio schłodzonej chmielnej lemoniady. Bow Down, Bitches.

W kraju, geograficznie położonym w centralnej Europie, a mentalnie w dupie, odbywać się będzie rejestracja kobiet. Zaciążone na prawo, niezaciążone na lewo, do komory inseminacyjnej. “Nie będą suki pluć nam w twarz, będą dzieci rodzić. Polski my naród, polski ród, królewski szczep PiS-owy".

Kończę dzisiaj, zawodowo, osiemnaście lat. To właśnie osiemnaście lat temu, szansę dała mi Kamila Kicińska, która zleciła mi napisanie pierwszego felietonu dla magazynu LS LAIFSTYLE, wtedy brata klubowego magazynu LAIF.

Polska, państwo unitarne w Europie Środkowej. Niby w środku świata, a tak naprawdę w dupie. Państwo otumanione. Państwo wydalone przez siebie, wysrane przez rząd. Trend na 2022 - fundowanie kobietom wewnętrznej trumny.

Kiedy zyskujesz, umówmy się, dyskusyjną popularność w social mediach, zaczynasz istnieć nawet w pamięci kolegów i koleżanek z ławki z podstawówki. Przez dwadzieścia lat Cię nie znają, a nagle oferują spływ kajakiem poprzez rzekę wspomnień. Przyjaciół poznaje się nie w biedzie, ale w momencie szczęścia absolutnego. Z plejadą matek i ojców chrzestnych uczepionych Twojego cycka.