Bartek Fetysz

"(...) Lobby gejowskie w Polsce zaczyna przypominać mi Hitlerjugend, urządza sobie łapanki. Polowanie na ukrytych homoseksualistów. Wyciąga ich z katakumb, piwnic, salonów i nawołuje do publicznego kamienowania. Zaraz powstaną obozy pracy i komory gazowe dla tych, którzy nie chcą wyjść z ukrycia. Masowe potępienie. Co to za lustracja? Czy za chwilę wrócą teczki? Jedne w kolorze czarnym, a inne tęczowym? (...)"

"(...) Zastanawiam się od zawsze kto podaje tym wszystkim gwiazdom narkotyki. Bo to, że dilerzy, to wiem, ale kto ich im przedstawia? Kto pozwolił niepełnoletniej Drew Barrymore pić i ćpać? Każdy, kto odniósł sukces na rynku muzycznym/modowym/filmowym* (*niepotrzebne skreślić) ma słabość do używek. Czy to wrodzona wrażliwość i dusza artysty, która zazwyczaj jest destrukcyjna? (...)".

"(...) Przyjaźniłem się przez lata z pewną "osobistością". Miała zatarg ze znaną piosenkarką. Tak wynika z założonej karty obdukcyjnej (...). Dlaczego w tym tekście jest bezimienna? Bo medialne przyjaźnie często się kończą, jeśli zaczynasz odnosić sukcesy i zyskiwać rozpoznawalność pióra. “Ja Cię odkryłam” słyszałem po każdym głośniejszym tekście. Zastanawiałem się jak, skoro to ja proponowałem jej wywiad zanim jeszcze się w ogóle znaliśmy, a w mediach już od jakiś 5-6 lat pracowałem. (...)" BP (tak ją nazwijmy - skrót od “Była Przyjaciółka”) co jakiś czas przypomina się w mediach i nie może pogodzić się z tym, że minęły czasy jej chwały, choć nie wiem, czy kiedykolwiek, tak naprawdę, je miała. Rola drugoplanowa czy ogony to jednak nie rola główna, ale tak je przedstawiała. W głowie z umiejętności i rozpoznawalności Meryl Streep, a w rzeczywistości twarz Tele-Tygodnia. Nie waż się podważyć wielkości, bo od razu słowna gilotyna (...)".

(...) Mój Instagram, jak i reszta social mediów, banowana jest przez Metę w związku z moim zaangażowaniem w publikowanie treści pro-palestyńskich. Posty o byle gównie mają zasięgi na tysiące i setki lajków, ale posty o Palestynie są "chowane". NIE BĘDĘ MILCZEĆ. MILCZENIE JEST PRZYZWOLENIEM NA LUDOBÓJSTWO (...).

"(...) Trafiłem na dno Internetu. Kłamię teraz bezczelnie, bo na bank jest dno dna i za moment je odkryjemy, ten ocean jest bez dna, jest bezgraniczny. Ta ślizgawka jest bez końca, ewentualnie ma przystanki. Przystanąłem dzisiaj na kilku, żeby złapać oddech, czytając o kolejnych przez Was nominowanych i włos na ciele mi się zjeżył (...)".

"(...) Kim Kardashian w wyniku akcji #BLACKOUT2024 straciła ponad 3 miliony Obserwujących. Trend przyszedł z TikToka, który wreszcie się na coś przydał. Tak zwana “woke GenZ”, przebudzona nowa generacja, skrzyknęła się w trakcie trwającej Met Gali do blokowania Influencerów, którzy wypinają i mizdrzą się przed aparatami i milczą na tematy ważne, takie jak chociażby ludobójstwo w Palestynie (...). Zaintrygowany takim obrotem sprawy, postanowiłem, że zapytam Was, kogo Wy chcielibyście się pozbyć z przestrzeni medialnej i poddać należnemu ostracyzmowi. Licznie oddaliście swoje głosy na podstawie których powstała ta lista (...)".

Skecz pisany dla Ady Fijał, który w końcu nie powstał.

"(...) Miłości się nie ocenia. Nie kalkuluje. Chyba, że to miłość homoseksualna w Polsce. Ta to jest na jakimś kagańcu tęczy. Jest w kraju zboczeniem (sic!). Wyobraźcie sobie, że kiedy osoby publiczne się zakochują w sobie, to też jak te niepubliczne mają w dupie cały świat. Chcą być niewidoczne i dla siebie. I na przekór wszystkiemu idą pod prąd. W Polsce to jednak niedopuszczalne. Trzeba obciąć skrzydła i zgwałcić komentarzami. Z gęby ściągnąć różowe okulary, opluć je, porysować szkła i oprawki. Zdeptać. Ha, ha, ślepy nie ma gogli! (...)".

(...) Jaki jest największy problem Polaków? Nie lubimy się nawzajem. Jak coś komuś wychodzi, to trzeba ocenić, dojebać. Od razu na myśl przychodzi mi „Zoil”, piosenka jakże aktualna, z drugiego albumu Nosowskiej, w towarzystwie Kazika, który teraz ukaże się w wersji specjalnej. Album, nie Kazik. Kazik to w ogóle wysublimowana porcja specjalności. Jaki jest zatem największy problem w polskich mediach? Taki sam. Nikt, nikogo nie lubi. W Ameryce, wygrane marzenia, w Polsce wypierdziana fantazja ubrana w ciuchy z Moliera (...).

(...) W kobietach Internet wyzwala szczerość. Mówią o swoich cierpieniach, rozczarowaniach, o tym, że są samotnie i pragną mężczyzny, partnera. Nie są już takie jak na ulicy – ignorujące zaczepne spojrzenia. Tu są nieopancerzone, szukają adoracji, pocieszenia w rozmowie z obcymi. Faceci zaś w większości zachowują się jak darmowe prostytutki. Jeśli mieszkają w tym samym mieście co ich rozmówczyni, są w stanie przyjechać z bukietem podrzędnych róż w zamian za numerek. Trzydziestolatkowie podrywają szesnastolatki, albo i młodsze. Ta zabawa czasami ociera się o pedofilię. Zresztą o co nie ocierają się rozmowy na czatach? Na pewno ocierają się rączki (...).

"Żeby (w mediach) istnieć, trzeba być sprzedajnym. Trzeba być człowiekiem szybą. Czy lato, czy mróz, wszystko przez tę szybę widać i ta szyba, zgodnie z porami roku, pokazuje mniej więcej to samo. Widok. Trasę. Horyzont. Pogodę. Kanapę. Nie wiem, mgłę, słońce, deszcz, śnieg, gówno pokazuje, bo jest szybą i nie ma opinii. Przeciera się ją szmatami z toreb z darmowymi prezentami, komplementami, seksem z PR-owcem lub managerem, generalnie (nienawidzę tego słowa), czyści się ją wycieraczkami, aby była nieskalana i nie utrudniała widoczności. Żeby przez życie, karierę, wywiad, jechało się miło i przyjemnie, jak na autostradzie w Szwecji. Dokoła lasy, skały, kamienie, jelenie, łosie, wszystkie odgrodzone siatką bezpieczeństwa od cywilizacji. Czyli, przed siebie, prosto. Sprawy zakazane za siatką. Czerwony, polski, dywan jest szwedzką autostradą. Usraną cementową przyzwoitością".

"Nowe czasy to patologia. Dzisiaj jak jesteś celebrytą, to masz licencje na wszystko – na pisanie także, nawet jak jesteś pół debilem. Na bycie role model, kiedy na twarzy masz wymalowany brak mózgu i oczy tęskniące za rozumem. Kim jest Influencer? Na mnie nie ma żadnego wpływu. Do dzisiaj zastanawiam się, kim są ludzie śledzący Kardashianów. Albo taką Angelikę Muchę — celebrycką stalkerkę, która jeździ za znanymi facetami i ich dotyka, a potem relacjonuje to w mediach. Zatem z tego wszystkiego, to ja wole być, jak to powiedziałeś, gatunkiem wymierającym, dziennikarzem, bo to szlachetne. Często okupione ciężką pracą i marnym wynagrodzeniem. Ale ja się nie sprzedaję. Nic nie reklamuję. Pisałem teksty na tak zwane zamówienie, próbowałem parę razy z marnym skutkiem, bo “jesteś za szczery”, “Polska nie jest na Ciebie gotowa”. Po co zatrudnia się Fetysza, skoro się go później chce spiłować?"